من زندگی کسل کننده را دوست دارم . مردم به من زنگ می زنند و می گویند :
"امیدوارم مزاحم اوقات کسالت بار شما نشده باشم که این طور بی مقدمه
زنگ زدم" آن ها می دانند که من چقدر این گونه زندگی را دوست دارم.

من می توانم یک شب یک فیلم جنایی ببینم و شب بعد هم دوباره آن را تماشا
کنم و باز هم تا دقایق آخر متوجه نشوم که چه کسی قاتل است . می فهمم که
واقعا" یک چیزیم می شود . منظورم این است که می توانم این جا بنشینم و
فیلم مرد باریک را ببینم و شب بعد باز هم آن را ببینم ، بدون این که بدانم
قاتل کیست و همچنان کنجکاو بمانم و روی لبه صندلیم بنشینم و منتظر نتیجه
بشوم و به اندازه شب قبل متعجب شوم .اگر آن را 15 مرتبه ببینم ، شاید آن
وقت یک بار از پانزده بار یک جرقه ای در ذهنم روشن کند که قاتل کیست.


اندی وارهل / افروز یثربی