بچه جنوب شهر

صغحه اصلي | آرشيو | فرستادن نظرات



Wednesday, November 29, 2006

٭ 
مریض طفل مزاج‌اند عاشقان ور نه؛ دوای درد تغافل دو روز پرهیز است.
کلّما فی‌الکَونِ وهمٌ اَو خیال؛ اَو عکوسٌ فِی‌المَرایا، اَو ظِلال. توی باز بودن‌‌چشمان‌ام،
انگار چیزی دارد تحریف می‌شود؛ با جزئیات رزیلانه‌اش!!!! مثل یک حس آشنا‌ست
که بیشتر در جای مخصوصی از بدن بوجود می‌آید. تا کی می‌توان سنگ بر پیشانی
محراب زد؟ خدا پاک‌مان کند، خاک‌مان کند. بدجوری خالی و مغلوب مانده آرامگاه‌‌‌مان.
نمی‌شود انگار دیگر در حریم بیضه بر آهنگ زد؟

ادریس یحیی




........................................................................................

Home

 Subscribe in a reader


[Powered by Blogger]