٭ وسوسه
وقتی انگشت اشاره رو روی لبم می کشه
می فهمم که حدسم درست بوده. اما خب
نمی دونه که من تا آخر رو چند بار بازی کردم.
یه جورایی جالب نیست آدم آخر بازی رو بدونه.
مثل یه بازی کامپیوتری می مونه که کدهای تقلب
رو بدونی وقتی سربازه نارنجک پرت میکنه
یه دکمه رو فشار بدی بره هوا و زود بری مرحله بعد.
البته وای به اون وقتی که کد رو عوض کرده باشن.
گیم اور می شی.
نوشته شد در ساعت 1:08 PM توسط علي